سخنان امام علي-سری سیزدهم
سخنان امام علي
هر كس در تنگناي زندگي قرار بگيرد و آن را آزمايش نداند، پاداشي را كه اميدِ آن ميرفت، ضايع نموده است.
((امام علي (ع))
===================
كسي كه به دنيا تكيه كند، او را نترساند، جز مشاهدهي به هم ساييده شدنِ دندانهاي مصيبتها.
((امام علي (ع))
====================
اي مردم! تأديب و تربيتِ نفوس خويش را خود به عهده بگيريد و نفسهاي خود را از عاداتِ پليد منصرف كنيد.
((امام علي (ع))
=====================
از حماقت و خشونت است شتاب كردن پيش از امكان يك چيز و صبر و تحمّل بعد از فرصت.
((امام علي (ع))
=====================
فكر، يك آيينهي صاف است.
((امام علي (ع))
=====================
تجربه و عبرت گيري، تبليغ كنندهاي است خيرخواه.
((امام علي (ع))
=====================
براي ادب كردنِ شايستهي نفس خويشتن كافي است كه پرهيز نمايي از ارتكاب آنچه كه براي ديگري كراهت داري.
((امام علي (ع))
=====================
علم به عمل دعوت ميكند. اگر عمل آن را اجابت كرد، با آن خواهد بود، وگرنه كوچ ميكند و از صحنهي وجود آدمي خارج ميشود.
((امام علي (ع))
=====================
اي مردم! كالاي دنيا خس و خاشاكي است وبا آلود، پس از چراگاه آن اجتناب كنيد. عدم آرامش در اين دنيا سعادت آميزتر از اطمينان و سكونت در آن است و رمقي از معاش، پاكيزهتر از ثروت آن است.
((امام علي (ع))
======================
انسان با ايمان به اين دنيا به چشم عبرت و تجربه مينگرد و از توشه به اندازهي سير شدن شكم يك مضطرّ بهرهمند ميشود.
((امام علي (ع))

ادامه مطلب